17 Kasım 2011 Perşembe

Adsız

Kafam almıyor... Bitik... Felaket... Lanet...
Ulan iki satır yazınca adam kendisini bir halt zannediyor. Ki dünyada bir halt olmayı bir b.. olmayı önemser millet. Hey bak ne diyeceğim etiketi yüksek bahis giysilerin, biraz şamatacı cakan, yukarıdan bakmaların filan varsa tamamsın sen. Bizden olmaz ama... Annemiz bile en çok bunu söyler senden bir b... olmaz diye. Olmaz çünkü biz dünyanın korkak köleleri birine "seni seviyorum" bile diyemeyiz. Bizi sevmediğinden o denli eminiz yani. Altıncı hissimiz kuvvetli. Böyle, yola çıkmanın tadında, ıslak ağaç kokuları ve gökyüzü. Gelecek diye bir temenni yok. Geçmiş güzel, bugünü harcadık bile.

Misal şu an gidecek o. Biz hariç herkes, her an gider zaten. Cesur insanlar... Hey, avazınız sökülene kadar başarılı olun. İçten diliyorum bunu. Hakediyorsunuz, önce istediğiniz, isteyebildiğiniz için. Bizi bırakın, göremezsiniz zaten... Arkamızdan bir şiir savurun gitsin. Yağmuru dökün üzerimize... Rüzgarları bize biçin. Siz başarıyı biz hiçbir şeyi istememeyi istiyoruz...

Gitti diyelim, söyleyemediniz yine. Bencilsiniz çünkü, aşk bencil bir iştir. Bencil ve rezil bir iş. Kafanızı çukura gömmenin leylak dokusu. Bak bu mucizedir işte. Gitmeden önce bir trenin peşinden koşmak mucizedir. Pişmanlığın yavşak mucizesi. E aykırı, e viran...

Sesleniyorum kuyumuz etrafından çekilin
Biz de sizin bulutlarınıza bulaşmayacağız

Gece gölgelere dikkat ettiniz mi? Zifirde bile gölgeler vardır. Hey ciddiyim, dikkatli bakın. Bu başıbozuk dünyanın zaten sorunu dikkatli bakmamak. Biz neden vakti zamanında doğmadık da şimdi ölüyoruz. Hani herşeyin kıymetli olduğu, ana babamızın bahsettiği zamanlarda. Önce başkasının kaygısının kaygınız olduğu anlarda. Hadi üfle sönsün gözlerimin kandili, başucu yarasası, hadi üfle güneş buz kessin...

Zeki Telli

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder